II ტიპის შაქრიანი დიაბეტი

მულტიფაქტორული დაავადებაა: განმსაზღვრელ როლს

გენეტიკური  ფაქტორები ( TCF7L2, PPARG) ხოლო მთავარ ხელშემწყობ ფაქტორებს წარმოადგენენ სიმსუქნე და მჯდომარე, უმოძრაო ცხოვრების წესი. რაც უფრო მეტია ცხიმოვანი ქსოვილის მასა, მით უფრო  მეტია სიმსივნის ნეკროზის ფაქტორის და ახალი ცილის რეზისტინის პროდუქცია, რაც არღვევს ინსულინის რეცეპტორის ფუნქციას და იწვევს ინსულინის მიმართ რეზისტენტობის განვითარებას.თავდაპირველად,  გლუკოზის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში რჩება ნორმაში, სისხლში ინსულინის დონის აწევის მიუხედავად. შემდგომ ინსულინის გაზრდილი დონის მიუხედავად, ვითარდება ჭამის შემდგომი ჰიპერგლიკემია. საბოლოოდ ინსულინის სეკრეცია იკლებს რაც იწვევს შიმშილის ჰიპერგლიკემიას  და აშკარა დიაბეტს. ავტორი: ნინო ჯანგულაშვილი.  2013 წელი